Lubicie wiersze Stanisława Grochowiaka (tak jak ja)? Tutaj możecie o tym podyskutować ;) Zacytuję jeden z wierszy tego Pana ;)

Stanisław Grochowiak - Wgłąb kalendarza

W głąb kalendarza prowadzą niech wiodą imiona
Adam w przedsionku, Zofia w ptasim gnieździe
Barbara z Diabłem w grudniowym zajeździe,
Nad ziąbem trunków lokiem zamyślona.

Luty obróci kożuch rzek na wznak,
Czerwiec na szpadle sprowadzi dżdżownice,
Październik sypie jabłka w kosze skrzypiec

        I jeden krok
        I roku brak

A gdzież się miłość w czasie zapodziewa
Ta już ostatnia jak wyblakły kontur
Na drzwiczkach sanek, na pieców polewach
Zaścianek burzy w zazdrostek zakątku
Blady Lermontow pisał o niej tak
Łuskając z łupin zamszu pistolety
Na wiorstę szlaku od ostatniej mety

        I jeden krok
        I mety brak

W głąb kalendarza niech prowadzą leśne runa siwe od naftalin,
Stwardniałe gruzy niezerwanych malin
Pazurki ptaków uświerkniętych we śnie,
Wargi kobiecej żelazisty smak

        I jeden krok
        I roku brak

Pierwszy raz mam styczność z tym panem, ale przyznaję, że bardzo ciekawe wiersze:)

on tworzy piękne wiersze    :cry:   wzruszające...


Delikatnosć miłosci
Która mi dała -
Cytryny plasterek
Nabrzmiały po brzeg

To tak jakbym po ostrzach złotych brzytew szedł
Tak mnie przywabiał cienki głos jej ciała

Lecz nagle głowa
Z wysokosci spadła
W czerwony otwór
Moich chłonnych ust

To tak jakbym z nagła wbił brutalny gwózdz
W srodek na balu białego zwierciadła